Aslında kişisel bir blog oluşturma fikri bende bir kaç yıl önce oluşmuştu. Bu nedenle ilk gönderiyi silmiyorum.
Ben çoğunlukla bilmediğim yerlere gitmeyi seven, oralarda meraklı gözlerle dolaşan birisiyim. Tarihi geçmişi olan İstanbul semtlerini tercih ediyorum. Oradaki yaşamışlık hissi bana keyif veriyor. Aslında bir interrail planım var ama şu an bunu yapacak durumum ve uygun bir koşulum yok. Belki ilerleyen zamanlarda bunu gerçekleştirdiğimi paylaşırım. Ama çok ciddiyim. Konuyu dağıtmadan şu anda yaşadıklarım ve yaptıklarımdan bahsetmeye devam edelim.
Burada gördüklerimi fotoğraflamaya çalışıyorum. Genellikle haftasonları çıkıyorum. Çalışma durumum buna müsade ediyor şimdilik. Öyle birden yazmaya başlayınca konunun nereye gideceği belli olmuyor. Hissettiklerimi ve her anı paylaşıyorum ki ileride yaptığım açıklamaları bu temele dayandırabileyim. Belki samimiyet duygusu da katma olarak düşünebiliriz. Kimin ne duygularla okuyacağını bilmeden bunları yazmak, çekici kılıyor. Aynı hisleri paylaştığınız kişileri okumaktır keyifli olan.
Biraz dağınık bir giriş oldu farkındayım ama böyle olsun istedim. Şu an aklımdan geçen başka konularda var ama henüz bunları birbirine bağlamış değilim yazının çok anlamsız olmasını istemiyorum.
Haftasonu gelsin de bir yerlere gideyim. Gezmediğim zaman vakitin boşa geçmesi beni huzursuz ediyor. Bunları şimdi yapmazsak ne zaman yapacağız. Blogu da bugüne bırakmam zaten bahaneler ve üşengeçliklerle dolu. Aklıma estikçe böyle günah çıkarmalar yapabilirim. Bu beni rahatlatıyor. Biraz önce yazdıklarımı doğrularca şu an kulağıma Cem Karaca fısıldıyor.
"Bir gün belki hayattan,
Geçmişteki günlerden,
Bir teselli ararsan,
Bak o zaman resmime."
Posted via Blogaway
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder